Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2013

Ο Διονύσης Μαρίνος απαντά
στο Ερωτηματολόγιο του Προυστ


Ποιο είναι το κυρίαρχο γνώρισμα του χαρακτήρα σας; Η ευγενής ανεκτικότητα. Αντιλαμβάνομαι την δομική έλλειψη του ανθρώπινου είδους. Συμπάσχω με το μείον που μας συνέχει και δεν αποζητάω -παντί τρόπω- ένα φτιαχτό συν.

Ποια αρετή ζηλεύετε σ' έναν άντρα; Την στέρεη λογική, όταν μπολιάζεται με συναίσθημα.

Ποια αρετή ζηλεύετε σε μια γυναίκα; Το στέρεο συναίσθημα, όταν μπολιάζεται με λογική.

Τι εκτιμάτε περισσότερο στους φίλους σας; Μα, τι άλλο; Την υπομονή τους. Για να με ανέχονται κάτι πρέπει να σημαίνω γι' αυτούς.

Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα; Συνεχώς επαναλαμβάνω μέσα μου τα λόγια του Καρούζου “να περιμένετε, δεν είναι κακό να περιμένετε”. Φευ, είμαι αθεράπευτα ανυπόμονος.

Ποια είναι η αγαπημένη σας ενασχόληση; Δύο και άκρως σημαντικές για την ψυχική υγεία μου: να παίζω με τον γιο μου και με τις λέξεις. Όλα τα άλλα είναι καπνός.

Ποια είναι η εικόνα που έχετε για την ευτυχία; Ένα ζεστό οικείο χέρι να με κρατάει μέσα στην παγωνιά. Δύο μάτια να μου γελάνε ανυπόκριτα και τίποτα να μην τα σκιάζει.

Ποια είναι για εσάς η μεγαλύτερη δυστυχία; Με θλίβουν οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τη λέξη “συγχώρεση”, που δεν αναπνέουν βάσει αυτής . Δυστυχία είναι να περιφέρεις τον φτηνό εγωισμό σου, ως ακριβό λάφυρο.

Εάν δεν ήσασταν ο εαυτός σας, ποιος θα θέλατε να είστε; Δεν ξέρω καν ποιος είναι ο εαυτός μου, για να μπορώ να τον βγάλω από μέσα μου και στη θέση του να φορέσω κάποιον άλλον. Κάθε πράγμα στον καιρό του: αν τον καταλάβω και δεν μου κάνει, τότε ίσως... ποιος ξέρει;

Σε ποια χώρα θα θέλατε να ζείτε; Σε εκείνη τη χώρα που ο ουρανός θα είναι ελεύθερος, που το κοτσύφι θα είναι κοτσύφι, η ελιά τίποτα άλλο από καρπός της γης, σε εκείνη που ο άνθρωπος θα σέβεται την καταγωγή του. Δεν ξέρω αν υπάρχει τέτοιος τόπος.

Το αγαπημένο σας χρώμα; Συνήθως το μαύρο. Εσχάτως το ερύθημα που φουντώνει τα μάγουλα του γιου μου, σαν φρέσκο ροδάκινο, είναι το πιο αγνό χρώμα που μπορώ να αναγνωρίσω.

Το αγαπημένο σας λουλούδι; Αυτό που μυρίζει γιατί είναι ταγμένο να μυρίζει για τον εαυτό του. Που δεν πουλάει την φορεσιά του στο παζάρι. Το ποώδες εντελβάις είναι ένα τέτοιο παράδειγμα.

Το αγαπημένο σας πουλί; Το ελεύθερο. Αυτό που δεν αποζητάει κλουβί για να κελαηδήσει.

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς; Που να αρχίσει και που να τελειώσει κανείς; Μια πρόχειρη καταμέτρηση: Φόκνερ, ΝτεΛίλλο, Λιόσα, Κορτάσαρ, ΜακΚάρθυ, Κάφκα, Ζενέ, Μίλερ, Κάρβερ, Χάκκας, Καχτίτσης, Δημητρίου, Χρηστίδης και δεκάδες άλλοι.

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας ποιητές; Ομοίως με την προηγούμενη ερώτηση, μια πρόχειρη καταμέτρηση: Χειμωνάς (ως ποιητή μπορώ να τον δω), Πάουντ, Σαρ, Λι Πο, Καρούζος, Λειβαδίτης, Ε.Ε. Κάμινγκς, Τσέλαν, Μπουκόφσκι, Λόρκα, Σαχτούρης και δεκάδες άλλοι.

Οι αγαπημένοι σας λογοτεχνικοί ήρωες; Ο Γκρέγκορ Σάσμα, ο πρίγκιπας Μίσκιν, ο Χάρι Χάλερ, ο Νικολάι Στεπάνοβιτς, ο Χανκ Τσινάσκι, ο Τζον Γιοσάριαν, όλοι οι Σαρτόρις.

Οι αγαπημένες σας λογοτεχνικές ηρωίδες; Η Φραγκογιαννού, η Τσούνγκα, η Λολίτα, η Έμμα, η Εντα Γκάμπλερ, η Μπλανς Ντιμπουά, η Κιτ.

Οι αγαπημένοι σας συνθέτες; Βάγκνερ εκτός συναγωνισμού· από εκεί και πέρα: Μπαχ, Μότσαρτ, Μάλερ, Σατί, Κέιτζ, Νάιμαν, Μανσέλ, Χατζιδάκις.

Οι αγαπημένοι σας ζωγράφοι; Μπέικον, Κλιμτ, Μασόν, Ρόθκο, Μοντιλιάνι, Πόλοκ, Γουόρχολ, Τσαρούχης, Φασιανός,

Οι ήρωες σας από την πραγματική ζωή; Αυτοί που συνεχίζουν ακόμα και αν ξέρουν πως είναι επί ματαίω. Που παλεύουν με τις αντιξοότητες του εαυτού τους.

Ποιες ιστορικές προσωπικότητες αντιπαθείτε περισσότερο; Τους λαθρεπιβάτες της ανθρώπινης συνείδησης. Τους σαπρούς που “διάβασαν” τον κόσμο ως κρεατομηχανή. Τον Χίτλερ, τον Στάλιν, τον Μάο, όλους τους προέδρους των ΗΠΑ. Τέλος δεν έχει ο κατάλογος.

Οι αγαπημένες σας ηρωίδες από την παγκόσμια ιστορία; Έτρεφα και συνεχίζω να τρέφω ιδιαίτερη αγάπη στην Ρόζα Λούξεμπουργκ.

Το αγαπημένο σας φαγητό και ποτό; Αυτό που φτιάχνεται από αγαπημένα χέρια. Από δάχτυλα που θέλουν να προσφέρουν, να χορτάσουν, να σου προσφέρουν οικείες γεύσεις. Το φαγητό και το ποτό είναι πάνω από όλα μια δοτική κίνηση, ένα άπλωμα και εν συνεχεία μια κάλυψη ανάγκης. Το ζητούμενο δεν είναι “τι”, αλλά “ποιος”.

Τα αγαπημένα σας ονόματα; Τα ονόματα των αγαπημένων μου ανθρώπων. Τα ονόματα των ανθρώπων που μπορώ να αγαπήσω.

Τι μισείτε περισσότερο; Δεν μισώ. Δεν θέλω να καταστρέψω τον εαυτό μου και να τον ποτίσω με φαρμάκι.

Ποιο στρατιωτικό γεγονός θαυμάζετε περισσότερο; Λόγω εφηβικών αναγνωσμάτων ο ελληνικός και ο ισπανικός εμφύλιος αποτέλεσαν προσωπικά σημεία αναφοράς. Περισσότερο ως αίσθηση και λιγότερο ως ιστορία που αφηγείται συγκεκριμένα ιστορικά γεγονότα.

Με ποιο φυσικό ταλέντο θα θέλατε να είστε προικισμένος; Είμαι πολύ κακός στα πρακτικά ζητήματα της καθημερινότητας. Τα χέρια μου είναι μαθημένα μόνο σε βιβλία και πληκτρολόγια. Ε, μια κάποια δεξιότητα με το κατσαβίδι, το σφυρί ή οποιοδήποτε άλλο χρηστικό εργαλείο, δεν θα ήταν άσχημη.

Με ποιον τρόπο θα επιθυμούσατε να πεθάνετε; Με όσο το δυνατόν πιο ανώδυνο. Να μου δοθεί η ευκαιρία να χαιρετίσω πρώτα τους αγαπημένους μου, να τους πω όσα δεν έχω προλάβει να τους πω τόσα χρόνια.

Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτό τον καιρό; Σε τεταμένη. Γράφω ακατάπαυστα, ως εκ τούτου γράφομαι από πάνω μέχρι κάτω.

Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια; Σε όλα τα ανθρώπινα.

Το αγαπημένο σας απόφθεγμα; Ανθρωπότητα, ήσουν χαμένη από την αρχή.


* Ο Διονύσης Μαρίνος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1971. Είναι δημοσιογράφος και μέχρι τώρα έχει καταφέρει να γράψει δύο μυθιστορήματα. Τα Χαμένα Κορμιά (2011, εκδ. Τετράγωνο) και την Τελευταία Πόλη (2012, εκδ. Γαβριηλίδης). Διατηρεί το blog ποίησης: adespotosskylos.blogspot.com. Μέσα στο 2013 ετοιμάζεται η πρώτη του ποιητική συλλογή.

 
2013 | ιδεόστατο από την ανοικτή βιβλιοθήκη OPENBOOK Deluxe Templates. WP by Masterplan
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...